சுவாசம்

அவள் சுவாசம்
என் இதயம் துளைத்து
மூங்கில் விடு தூதானது.

அவள் வாசம்
என் நாசியில் நுழைந்து
உள்ளுக்குள் கள்வெறி
சூல் கொண்டது.

அவள் ஸ்பரிசம்
என் உடலை
எளிதிற் கடத்தியாக்கி
மெய் சுட்டது.

அவள் மெளனம்
என் மனதில்
வேங்குழலாய்
மொழி பெயர்ந்தது.

அவள் நினைவு மட்டும்
என் உயிர் சமைக்க
விறகானது.

சொல்லாமல்
கொள்ளாமல்
என் மூச்சு
வெறும் காற்றாகிவிடும்
அந்த நாளில்
இதயத் துளைகளின் வழி
வெளியேறும்
என் சுவாசம்
அவள் பேரைத் தவிர
வேறு எதை
முனகிவிடப் போகிறது?