தனக்காக உதிக்காது
சூரியன்.
தனக்காக மலராது
பூக்கள்.
தனக்காக காய்க்காது
மரங்கள்.
தனக்காக சுற்றாது
பூமி.
தனக்காக வீசாது
தென்றல்.
தனக்காக பாயாது
நதிகள்.
தனக்காக அழிக்கிறான்
மனிதன்.
நதிக்கரைகளில்
வளர்த்ததாம் நாகரிகங்கள்.
இன்னும் அகலவில்லையே
அழுக்கு.
கிளையிலிருந்து
உதிரும் முன்
பூ
காற்றிடம்
கடைசியாகப் பேசியது என்னவென்று
வண்டுகள் அறியாது....
குடையை விரித்து
நனைய மறுக்கும்
மனிதரைப் பார்த்து
மழைத்துளிகள்
பழித்தது என்னவென்று
மேகம் அறியாது.
வெட்டப்பட்ட மரத்துடன்
ஒரு வனத்தின் சரித்திரமும்
புதைந்து போவதை
அந்தக் கோடாலி
அறியாது..
காதலைத் துறந்து
அவனது கரம் பற்றும்
அவளின் மனதின்
வதையை அந்த மோதிரம்
அறியாது..
அறியாத உணர்வுகளைக்
கடந்தபடி நாட்கள்
நகர்ந்து செல்வதை
அந்தக் காலமும்
அறியாது.
Book Review
Title : Radhika Sanatawanam
Author: Muddupalani.
நம்மால் அதிகம் அறியப்படாத அந்தப் பெண்மணியின் எழுத்துக்கள் கொஞ்சம் ரசமானவை.
அவரைப் பற்றி எனக்கு முதல் முதலில் தெரியவந்த போது மிக மிக ஆச்சரியப்பட்டேன்.
நமது ஆண்டாள் தெலுங்கு தேசத்திலும் மிகப் பிரபலம்.
அங்கு அவள் 'கோதா' என்று சிலாகிக்கப்படுகிறாள். அவளது 'திருப்பாவை' தெலுங்கு தேசத்தில் 'கோதாம்ருதம்' என்று சிலாகித்துக் கொண்டாடப்படுகிறது.
1989ல் சென்னையில் திருவல்லிக் கேணியில் எனது 'மேன்ஷன்' வாசத்தின் போது ரமேஷ் என்ற ஒரு ஆந்திர மாணவன் என் பக்கத்து அறை வாசியானார்.
அவரிடம் ஒரு முறை ஆண்டாளைப் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருந்த போது அவர் சொன்ன ஒரு சின்னத் தகவலின் மூலம் முதன் முதலாக முத்துப்பழனியைப் பற்றி எனக்கு ஓர் அறிமுகம் கிடைத்தது. அவர் திருப்பாவையைத் தெலுங்கில் மொழிபெயர்த்தார் என்பது தான் அத்தகவல்.
அப்போது அந்த நண்பர் என்னிடம் இன்னொன்றும் சொன்னார்:
"தெரியுமா ராகவன்? முத்துப்பழனி ஜெயதேவரின் 'அஷ்டபதியை'யும் அழகாக அவர் தெலுங்கில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறார். ஆனால் அவரது கவிதைகளைப் படித்தால் எனக்கு எனது வீட்டில் நன்றாக வசவுதான் கிடைக்கும்."
அதற்கான காரணம் அவர் ஏதோ ஒரு நூலகத்தில் தேடி அவரது 'ராதிகா சந்தவனமு' என்ற ஒரு கவிதைத் தொகுப்பின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைத் தேடி எடுத்துக் கொடுத்த போது தான் புரிந்தது.
அவரது அந்தக் கவிதைகளின் மொழிபெயர்ப்பைப் படித்து விட்டு ஆடிப்போனேன் என்பதே பொருத்தமான வார்த்தை.
கலவியியலின்( sex) பலப்பல அம்சங்களையும் அவர் விரகம், தாபம், ஏக்கம், தவிப்பு போன்ற இதர பெண்ணியல் சார்ந்த அம்சங்களோடு வெளிப்படையாகத் தீட்டியிருந்தார்.
அந்த எழுத்துக்கள் ஏன் மக்களால் ஆட்சேபிக்கப்பட்டது என்பது எனக்கு அப்போது புரியவில்லை.
இப்போதும்.
செக்ஸ் பற்றியோ அதன் இன்ன பிற விவரங்கள் குறித்தோ வெளிப்படையாக சிலாகித்து எழுதவோ, பேசவோ பெண்களுக்கு எது தடையாக இருக்கிறது என்பதும் புரியவில்லை.
ஆனால் அத்தகைய தடைகளை பெண்களுக்கு எதிராக நிறுவியது ஆண் வர்க்கம்தான் என்பதும், அத்தடையை பெண்கள் மீறினால் ஆண்களின் பார்வையில்தான் அசிங்கப்படுத்தப்படுகிறார்கள் என்பது நிச்சயம் என்பன மட்டும் புரிகிறது.
தேவதாசியான முத்துப்பழனியின் பெருமையை வெளிக்கொணர அந்தப் பரம்பரையில் வந்த 'பங்களூரு நாகரத்தினம்' என்ற இன்னொரு நடன/ இசைக் கலைஞர் பிறக்கவேண்டியிருந்தது.
ஒரு வேளை முத்துப்பழனி தேவதாசியாக இல்லாதிருந்தால் இவற்றை இந்த அளவிற்கு எழுதியிருக்கமாட்டார் என்கிறார் என் நண்பர்.
அதனால் மட்டுமே அவரால் அப்படி எழுத முடிந்தது என்ற கருத்தில் உடன்படுதல் முறையா?
எனப்படுவது யாதெனில்
/ ஆண்டவன் /
மனிதரைத் தவிர
வேறு எந்த உயிர்களாலும்
தொழப்படாதவன்.
----
/ அச்சம் /
வானத்தைப் பார்க்கும் போது வாராது அங்கிருந்து
பூமியைப் பார்க்கும் போது
வருவது.
-----
/ தனிமை /
சென்று வர இனிமை.
ஆனால்
தங்கி விடக் கொடுமை.
என் மனதை
நானே எதிர்க்க
முடிகிறபடியால்
நான் என்பது
நான் அல்ல.
எண்ணங்களின்
தொகுப்புகள்
என் சிந்தையை
மறுதலிப்பது
வெறும்
சந்திப் பிழையன்று.
என் மனதை நானே
அதட்டி வைக்கிறேன்.
சமயங்களில்
என் மனதை நானே
ஆமோதிக்கிறேன்.
நான் என்பது
எது என்பதை
நான் அறிவதை
நானே தடுக்கிறேன்.
என்ன சொல்லி
என் மனதிடம்
நான் போரிட்டு
ஜெயிக்க இயலும்?
என்ன செய்து
என் மனதின்
குரலை நானே
நெரிக்க முடியும்?
என்னையே என்னால்
எப்படி அப்படி
ஏய்க்க முடிகிறது?
மனதுக்கும் மூளைக்கும்
மாறி மாறிப்
பேசிப் பேசி
என் எண்ணங்கள்
மொழியற்றுப் போகின்றன.
எண்ணங்களை
உற்பத்தி செய்துவிட்ட
பிறகு
இதயத்தின்
இம்சை தாளாது
மனது
ஓடி ஒளிகிறது.
இப்படியாக
என்னை விட்டு
நானே வெளியேறிய
கதையை
உங்களில் யார்
என்னிடமே சொல்லப்
போகிறீர்கள்?
